Božić po gregorijanskom kalendaru: Praznik Hristovog rođenja, nade i spasenja

Katolički vernici širom sveta danas, 25. decembra, proslavljaju Božić — centralni hrišćanski praznik koji slavi rođenje Isusa Hrista, Sina Božijeg, koji je došao na svet da donese nadu, spasenje i mir čovečanstvu.

U hrišćanskoj tradiciji Božić označava Božije utelovljenje: beskrajna Božija moć i milost uzimaju ljudski oblik i postaju prisutni među nama. Pripovedanje o rođenju Hrista u štali u Vitlejemu, položenog u jasle, simbol je Bogom dane poniznosti — Bog koji se ne pojavljuje u veličanstvenim tronovima, već u okruženju običnih ljudi, siromašnih i poniznih.

Datum 25. decembar uspostavljen je još u ranim vekovima crkvene istorije i u hrišćanskom tumačenju nosi duboku simboliku svetlosti koja dolazi u najmračniji deo godine. Na severnoj hemisferi, kraj decembra obeležava zimski solsticij — vreme kada dani počinju da se produžavaju. U hrišćanskoj tradiciji, Isus se naziva „svetlost sveta“, pa se ovaj datum doživljava kao prikladan za slavljenje dolaska One svetlosti koja pobeđuje tamu ljudske tuge, greha i smrti.

Božić u katoličkoj crkvi slavi se kroz bogosluženja — posebno misom ponoćkom koja okuplja vernike u zajedničkoj molitvi i zahvalnosti. U domovima, božićna jelka, jaslice, sveće i svetleće lampice podsećaju na radost i svetlost koju Hristovo rođenje donosi. Jaslice kao simbol posebno naglašavaju suštinu vere: Bog je postao čovek, došao među nas, delio našu sudbinu i otvorio vrata spasenja.

Uz liturgiju i molitvu, običaji kao što su porodični ručkovi, darivanje i susreti sa bližnjima nose poruku ljubavi i solidarnosti — temeljnih hrišćanskih vrednosti koje nas podsećaju da svetlost Božića ne ostaje samo u crkvama, već treba da se širi kroz dela dobrote i pažnje prema drugima.